„Randomizer [behawioru] podsuwa mi głupie pomysły.”

Tak, wiem, nie było mnie tu dawno (były inne priorytety i jestem już b. daleko od blogów i polonistyk). Przez ten czas byłam regularnie odpytywana o udostępnienie mgr. Prośby właśnie nabrały mocy urzędowej.

mgr

Nie poprawiana, nie cenzurowana, w całości, nie czytałam przed wrzuceniem (poza 1-szą stroną wstępu, która zapowiada mocno wydumany gniot).

Idę milczeć dalej.

Chyba że…

Część z Was na pewno kiedyś popełniła coś o utworach Dukaja. Artykuł, dłuższą pracę, recenzję, wiersz biały. Czytałabym.

Może warto stworzyć e-book z naszych tekstów? Pewnie są na tyle przytomne i ciekawe, żeby zamieścić je bez żenady w zbiorze, gdzieś w Sieci.

Ofc całe przedsięwzięcie, jeśli przedsięweźmiemy, zamknęłoby się w darmowym e-booku, udostępnianym do woli na jakiejś normalnej licencji. Prawa autorskie – Wasze.

Z tego, co zdążyłam wyczytać na szybko, do e-booka mogłyby wejść wszelkie mgr, lic. czy inne prace pisane na uczelniach (żeby daleko nie szukać – pierwszy link z wyszukiwarki na „G”: http://www.infor.pl/prawo/prawa-konsumenta/konsument-uslugi/267461,Czy-uczelnia-moze-opublikowac-prace-magisterska-absolwenta.html).

Dajcie znać, co myślicie, przekażcie dalej, nie bijcie za mocno.

niePerfekcyjna niedoskonałość

Zahostowałam kilkadziesiąt stron mgr – całość o „Perfekcyjnej niedoskonałości”. Na zdrowie –

Anna_Baldyga-MGR-PN

Konwersowanie z równaniem matematycznym

W Lodzie zarysowana jest dialektyka fizyki kwantowej i czarnej fizyki (teslektryki): pierwsza z nauk odzwierciedla tendencje Lata i wyraża się w nieredukowalnym pluralizmie odmiennych treści poznawczych dotyczących tych samych obiektów [S. Butryn, Wstęp, w: M. Planck, Nowe drogi poznania fizycznego a filozofia, wybrał S. Butryn, przeł. K. Napiórkowski, Warszawa 2003, s. XXXII]; kolejna bazuje m. in. na II Zasadzie Termodynamiki: wraz ze zmniejszeniem natężenia ruchu atomów w ciele, maleje miara „losowości”, nieprzewidywalności procesów zachodzących wewnątrz układu zamkniętego. Zaś w lodzie ciepło to drganie atomów: Gdy obniżamy temperaturę, wibracje zmniejszają się, aż do chwili, kiedy w temperaturze absolutnego zera atomy będą miały najmniejsze możliwe, ale nie zerowe drgania [R. Feynman, Atomy w ruchu, w: Skarby fizyki. Einstein, Planck, Penrose, Hawking i inni o najważniejszych odkryciach w fizyce XX wieku, red. T. Ferris, tłum. J. Błaszczyk, Warszawa 1998, s. 16 (por. J. Dukaj, Lód, s. 574-580)]. Zatem w kraju Zimy i lutych jedyną możliwą logiką jest system dwuwartościowy, a odpowiedzi na wszelkie pytania dają się sprowadzić do słów: „tak” i „nie”.

Całość na witrynie Dekady Literackiej i tu: „Dekada Literacka”, nr 5-6 (2008) (wychodzi z opóźnieniem w marcu 2009).

Fraza z tytułu wpisu jest na stronie 51 Lodu. Do niej równie ekscytująca: … i wtedy ta zmienna żyje wewnątrz procedury (zajęcia z programowania).

Tak, tak.

Po nas tylko entropia.

recenzja prof. Teresy Walas (1)

recenzja prof. Teresy Walas (2)

recenzja prof. Jerzego Jarzębskiego (1)

recenzja prof. Jerzego Jarzębskiego (2)

uwagi występne

Jeśli mamy zachwalać swoje osiągnięcia jak w Księdze rekordów Szutki, jestem mistrzynią łapania ostatniego autobusu oraz udało mi się pracę mgr niemal przepchnąć na nieistniejący konkurs prac. W finale 189 stron ze spisem treści:

I. UWAGI WSTĘPNE

1. Zakres omawianego materiału

1.1. Problem definicji gatunku Science Fiction

1.2. Metoda Science Fiction: modelowanie i eksperyment myślowy

II. WSTĘP DO ANALIZY POSZCZEGÓLNYCH UTWORÓW JACKA DUKAJA

1. Człowiek Turinga a człowiek Dukaja

1.1. Przyszłość człowieka Turinga, czyli fantastyka i futurologia książek Dukaja

2. Rozpiętość tematyczna prozy Dukaja jako efekt współczesnej specjalizacji nauk

I. EXTENSA

1. Wstępne warunki eksperymentu myślowego – homeostat rzeczywistości przedstawionej

1.1. Przymierze z kosmosem

1.2. Fizyka kwantowa w Extensie

1.2.1. Jak funkcja falowa – ze wszechmożliwości kollapsujesz do jednego jedynego stanu. Metafory kwantowe w opisie świata Extensy

1.3. Kosmiczna Anomalia jako furtka do obcych wszechświatów

2. Nie ma takiej granicy. Nie ma takiej granicy. Nie ma takiej granicy. Nie ma takiej granicy. Kwestia tożsamości gatunku Homo sapiens

2.1. Transgresja bohatera faustycznego. Konteksty kulturowe

2.1.1. Przemiana Homo sapiens w istoty postludzkie pod wpływem technologii: GOLEM XIV

2.1.2. Transgresja ludzi w Obcych: Limes inferior i Robot

2.2. Gdy wszystko, co nie jest mną, jest moją extensą, a nie ma niczego takiego, co mógłbym wskazać i szczerze pomyśleć: „to ja”. Problemy tożsamości jednostkowej w obliczu technologii extensy

II. PERFEKCYJNA NIEDOSKONAŁOŚĆ

1. Czytelnik w obliczu świata z XXIX wieku – zarysowanie świata przedstawionego

2. Świat perfekcyjnie niedoskonały i rządząca nim zasada ewolucji, która sama stała się świadomą siebie

3. Negentropiany – filary świata perfekcyjnie niedoskonałego

4. Pięć gatunków życia rozumnego we wszechświecie meta-fizycznym

4.1. Phoebe

4.2. Komputer Ostateczny

4.3. Inkluzje

4.3.1 Monadologia, czyli nauka o inkluzjach

4.3.2. Zwięzyki jako odpowiedź na problem komunikacji międzygatunkowej

4.4. Inkluzja Ultymatywna

5. Lekcja meta-fizyki

5.1. Kraftunek a specyfika czarnych dziur

5.2. Metafizyczne problemy meta-fizyki: modelowanie kosmosu

5.3. Problemy meta-fizyczne w życiu codziennym mieszkańców kosmosu

5.4. Meta-fizyczne meandry: Deformacje

5.5. Strojenie czarnych dziur do postaci Studni Czasu

5.6. Meta-fizyka jest nauką boską: Przekonanie o własnej ważności doprowadziło mnie do kompleksu Boga

6. Problemy tożsamości wieku XXIX

6.1. Ludzie i post-ludzie Turinga

6.2. Ludzie Turinga w świecie Turinga: OVR

6.3. Gdy Adam odkrywa, że jest boskim awatarem

6.4. Łatwiej zmienić fizykę – trudniej zachować po zmianie tożsamość. Cywilizacja jako schronienie i skansen

6.5. Prawo Progresu

6.5.1 Wykład komputera o tożsamości – GOLEM XIV

6.6. Kosmos Perfekcyjnej niedoskonałości

6.7. Gdyby istniały zwierciadła, w których mógłby się przejrzeć nagi fren…

6.8. Już w tej chwili mówiąc „Adam Zamoyski” powinnam mieć na myśli człowieka-plus-programy

6.9. Wszystkie byty kosmosu mają ontologiczny status Informacji

7. Że chociaż umrę, żyć będę w nowym pustaku; nie ja, ale jednak ja. Śmierć w świecie zbudowanym przez ludzi. Wszechświat przedstawiony Perfekcyjnej niedoskonałości.

8.1. Entropia jako przyczyna niedoskonałości świata perfekcyjnego: IACTE

8.2. Odległość od doskonałości wszechświatów zagnieżdżonych

8.2.1. Meta-fizyka a metafizyka: panenteizm Perfekcyjnej niedoskonałości

8.2.2. Zasada antropiczna w świecie stahsów, phoebe’ów i inkluzji

III. AGUERRE W ŚWICIE

1. Rusztowanie świata przedstawionego: glej jako technologia ontologicznego awansu

1.1. Deus ex gluex

2. Ontologie światów wyobrażonych: żywokryst a ewolucja gatunku ludzkiego: Katedra, Aguerre City i kosmos Perfekcyjnej niedoskonałości

3. Ciężkie czasy nastały dla zerojedynkowych ontologów. Glej i wszczepka jako czynniki decydujące o tożsamości mieszkańców Aguerre City

3.1. Stróż jako wynalazek wspomagający sterowanie i komunikację w xenotyku

4. Łańcuch Markowa i Krzywa Progresu jako definicje cywilizacji

IV. CZARNE OCEANY

1. Czarne oceany Mandelbrota.

2. Rejestrując cywilizację

3. Cywilizacja w zaślepie: moda kulturowa i miejski tłum

4. Czarne oceany

5. Wojny Monadalne

5.1. Memy

5.2. Psychomemy

5.3. Monady

5.4. Myślnia

5.5. Psychosoic universi jako cel ewolucji Homo sapiens

6. Cywilizacja jako ciąg niczyich algorytmów

6.1. Metafizyczny paragraf 22, czyli „Nie ma wyjścia z cywilizacji”

6.2. Nauka a wojna

7. Tożsamość jednostkowa w świecie Czarnych oceanów

7.1. Nicholasa Hunta gra o tożsamość

7.2. – Chryste Panie! – pieklił się Nicholas. – Nawet menadżerowi własnej wszczepki nie można ufać!

7.3. Hunt – kot Schrödingera

7.4. Kota Schrödingera zapatrywania na tożsamość

7.5. Irrehaare: Gdy dorosnę, będę komputerem

8. Na początku wszystko jest jedynie science fiction – Czarne oceany intertekstualnie

8.1. Greg Egan – Quarantine

III. UWAGI KOŃCOWE

1. Poetyka utworów Dukaja, a wewnątrztekstowa dialektyka obcości i pojmowalności

2. Poznawcza rola literatury Science Fiction i jej światów przedstawionych

2.1. Wartości filozoficzne, socjologiczne i antropologiczne Science Fiction

3. Fikcja jako pakt autora z czytelnikiem, a lektora i pisarza ze światem. Koncepcje fikcji według Anny Łebkowskiej

(Za 6 godzin się zaczyna się tzw. nowe życie z nową uczelnią.)

Dzień Entropji (Lód, s. 641)

w języku, w którym mówimy, nie wypowie się wszystkich tych tragicznych kalectw i ograniczeń języka, którym mówimy. (24)

Żyjąc w Lecie, Jelenko, nigdy nie nauczymy się języka idej i nie zobaczymy jasno prawdy o rzeczywistości. Znamy natomiast prawdę o naszych słowach o rzeczywistości. (1045)

132 strona pracy; Się-roz-roz-ta-pia-się (140); Się-roz-ta-pia-się (411); słowa trochę lepiej przystają do słów (361).

* Wszystkie cytaty za: Jacek Dukaj, Lód, WL, Kraków 2007.